Każda ingerencja chirurgiczna jest dla organizmu dużym wysiłkiem. Nie dziwi więc konieczność prawidłowego żywienia w okresie okołooperacyjnym. Dobra kondycja to większa szansa na brak powikłań i krótką rehabilitację.
Pobyt w szpitalu często wiąże się z przymusową dietą. Jest ona związana nie tylko ze stanem zdrowia, ale wymogami medycznymi. Duża część badań przedoperacyjnych wymaga bycia na czczo. Jednocześnie dobre przygotowanie pacjenta do operacji wymaga dostarczenia mu niezbędnych mikro i makroelementów. Dlatego często stosuje się żywienie medyczne w formie pozajelitowej – niezbędny pokarm przekazywany jest za pomocą kroplówki.
Jeśli pacjent przygotowuje się do operacji w domu, powinien pamiętać o odpowiednim żywieniu. Posiłki muszą być lekkostrawne i łatwo przyswajalne. Taka forma zapewnia krótki czas przebywania pożywienia w jelitach. Pacjent powinien mieć dostęp do świeżo przyrządzonych potraw, nie zaleca się dań odgrzewanych i mrożonych. Optymalne są dania gotowane i duszone bez tłuszczu. Dopuszcza się także pieczenie w folii, również bez tłuszczu. Zabronione jest spożywanie warzyw powodujących wzdęcia i gazy. W sezonie letnim z diety należy wykluczyć czereśnie i śliwki.
Pierwszym pokarmem, jaki pacjent dostanie po operacji, będzie kleik. Dopuszczalne są także suchary, które można moczyć w wodzie lub gorzkiej herbacie. Pokarmy te nie dostarczają substancji odżywczych, dlatego taka dieta może być stosowana maksymalnie czterdzieści osiem godzin. Po tym czasie pacjent może sięgnąć po lekkostrawne potrawy.
Okres okołooperacyjny to czas, w którym może dojść do zaniku apetytu. Ważna jest tu odpowiednia edukacja osoby chorej – odżywianie jest niezbędne w procesie rehabilitacji. Gwarantuje szybszy powrót do zdrowia, krótszy pobyt w szpitalu, znacząco zmniejsza ryzyko powikłań pooperacyjnych. Stąd jeść trzeba, nawet jeśli organizm stanowczo odmawia przyjmowania posiłków. Inaczej dojdzie do paradoksu – brak odżywiania doprowadzi do osłabienia, osłabiony pacjent nie przejawia chęci i siły do jedzenia.
Lekarze są zgodni – niedożywiony pacjent to trudny pacjent (Zobacz: Rola odżywiania w leczeniu trudnych przypadków medycznych). Ryzyko powikłań pooperacyjnych, trudności w gojeniu rań, ryzyko powstania odleżyn, ryzyko infekcji, a nawet śmiertelność u niedożywionych pacjentów wzrastają aż dwukrotnie. Dlatego w przypadku pacjentów niedożywionych zaleca się odłożenie zabiegu operacyjnego nawet na dwa tygodnie. W tym czasie pacjent musi być odpowiednio żywiony. Zalecenia te dotyczą także pacjentów onkologicznych. Dłuższy pobyt w szpitalu, powikłania, infekcje – to wszystko wpływa na koszty leczenia, które z natury rzeczy szpitale starają się minimalizować. Wyjątkiem są operacje ratujące życie – te przeprowadza się nawet u pacjentów niedożywionych.
Okres okołooperacyjny to czas zwiększonego zapotrzebowania na składniki odżywcze. Jednocześnie to często czas ograniczonych możliwości przyjmowania pokarmów, obostrzeń dotyczących diety, braku apetytu. W takim momencie warto sięgnąć po żywienie medyczne w postaci specjalnych odżywek. Wizualnie przypominają jogurty w butelkach, ale kupić je można jedynie w sklepach medycznych i aptekach. Są to zbilansowane, odpowiednio skomponowane diety, dedykowane pacjentom z różnymi schorzeniami i o różnych potrzebach żywieniowych. Łączy je jedno – są lekkostrawne, łatwo przyswajalne i i nie sprawiają trudności przy połykaniu. Więcej na ten temat można przeczytać na stronie zywieniemaznaczenie.pl.