Resekcja wierzchołka korzenia to zabieg, którego obawia się wielu pacjentów. Często jednak jest on jedyną szansą na uratowanie zęba, gdy inne metody zawiodły. Zwykle przeprowadza się ją po nieudanym leczeniu endodontycznym, w którym wystąpiły powikłania. Ich przyczyną mogą być niedokładnie wypełnione kanały korzeniowe lub wykorzystanie złej jakości materiałów. Wszystko to prowadzi do rozwoju niezwykle groźnych procesów zapalnych. Sprawdź, w jakich jeszcze przypadkach należy przeprowadzić resekcję.
Oprócz niepoprawnie przeprowadzonego leczenia kanałowego, do resekcji mogą doprowadzić powikłania po leczeniu zębów z uzupełnieniem protetycznym, głównie w przypadku wkładów koronowo-korzeniowych. Resekcję przeprowadza się także w niektórych przypadkach pozostawienia narzędzia w kanale korzeniowym, gdy dojdzie do złamania korzenia w okolicy wierzchołka, bądź jeśli zostanie on przebity podczas leczenia kanałowego.
Przed wykonaniem resekcji chirurg stomatolog zaleca wykonanie zdjęcia RTG pojedynczego zęba bądź przeprowadzenie tomografii twarzoczaszki, czyli CBCT. W niektórych przypadkach, np. gdy pacjent choruje na choroby ogólnoustrojowe, konieczne jest wykonanie morfologii. Ze względu na istniejący stan zapalny zazwyczaj przed zabiegiem zaleca się terapię antybiotykową.
Resekcja, a dokładnie resekcja wierzchołka korzenia polega na nacięciu śluzówki w okolicy korzenia. Następnie za pomocą specjalnej wiertarki kostnej lub dłuta stomatologicznego specjalista wycina okienko kostne i średnicy co najmniej 4 mm. Kolejny krok to odcięcie wierchołka korzenia. Zabieg ten służy usunięciu stanu zapalnego będącego przyczyną dolegliwości bólowych pacjenta. Po wykonaniu tych czynności lekarz wyrównuje brzegi kości, oczyszcza pole zabiegowe i przechodzi do dokładnego wypełnienia kanału korzeniowego, przy czym konieczne jest zachowanie idealnej szczelności. Powstała rana wymaga zszycia. W niektórych przypadkach fragment usuniętej kości uzupełnia się za pomocą materiału kościozastępczego. Cały zabieg wymaga zastosowania znieczulenia miejscowego, stosowanego również przy innych zabiegach stomatologicznych.
Po przeprowadzonym zabiegu resekcji możliwe jest odczuwanie pewnych dolegliwości w postaci bólu, obrzęku czy po prostu dyskomfortu. Odczucia te powinny ustąpić w ciągu kilku dniu po zabiegu. W okresie ich trwania zalecane jest przyjmowanie leków przeciwbólowych oraz stosowanie zimnych okładów na policzek.
Zabiegi resekcji zazwyczaj kończą się sukcesem dla pacjenta. Szanse na powodzenie prowadzonych działań niewątpliwe zwiększa wykorzystanie mikroskopu stomatologicznego, pozwalającego na dokładne powiększenie i doświetlenie miejsca zabiegowego. Pomocna jest również lupa zabiegowa. Stomatolodzy podczas wykonywania zabiegu resekcji sięgają również po odpowiednie opracowanie ultradźwiękowe i wypełnienia MTA, służące do wypełnienia wstecznego kanału korzeniowego.
Artykuł powstał we współpracy z czasopismem Forum Stomatologii Praktycznej.