medi-TOUR

Rzetelna wiedza o chorobach wenerycznych

Zwane inaczej chorobami przenoszonymi droga płciową, choroby weneryczne są w dużej mierze skutkiem uprawiania stosunku z osobą chorą oraz nie zastosowania odpowiedniego zabezpieczenia, zwłaszcza jeśli jest to nowy partner seksualny. To właśnie częste zmiany zwiększają prawdopodobieństwo zachorowania. Coraz większa swoboda seksualna powoduje również, że obecnie możemy spotkać się z nasileniem tego problemu. Na szczęście edukacja w tym względzie również się rozwija, więc w niedalekiej przyszłości należy się spodziewać znacznej poprawy całej sytuacji.

Choroby weneryczne

Wirusy

Najbardziej znany wirus przenoszony droga płciową to HIV, który w chwili obecnej jest nie do pokonania przez medycynę. Jego działanie jest bardzo destrukcyjne, gdyż osłabia on nasz układ odpornościowy, a w przypadku zaostrzenia się choroby, całkowicie nas go pozbawia, co skutkuje brakiem obrony przez nawet najbardziej niegroźnymi mikroorganizmami czy czynnikami zewnętrznymi. Wywołana tym wirusem choroba zwana AIDS przenosi się podczas kontaktu seksualnego lub podczas zetknięcia się z krwią osoby zarażonej.

Innym wirusowym schorzeniem wenerycznym jest opryszczka. Jej objawy są różne w zależności od płci i, jak szacują specjaliści, występują u ok 10% zarażonych. U kobiet ma ona przebieg bardziej bolesny (pieczenie, swędzenie, ból podczas wizyt w toalecie). Często mamy tu do czynienia z pojawieniem się bolesnych pęcherzyków, które w momencie zniknięcia pozostawiają rany, a następnie blizny. U mężczyzn okres jej trwania jest krótszy i zazwyczaj występuje jedynie na powierzchni penisa, choć objawy na jądrach są także możliwe.

Również zarażenie się wirusem HPV uznawane jest za chorobę weneryczną. Jego podstępne działanie, nie posiadające zazwyczaj widocznych objawów jest dość trudne do zdiagnozowania, a kiedy rozpoczyna się nasilenie choroby, bardzo trudno jest sobie z nią poradzić. W przypadku braku interwencji medycznej u kobiet może rozwinąć się nawet rak szyjki macicy.

Bakterie

Pierwszym przykładem, szczególnie groźnym w przypadku zaniechania jej leczenia jest rzeżączka. W przypadku zignorowania jej objawów może okazać się, że jesteśmy bezpłodni, a u kobiet mocno podwyższa się zagrożenie wystąpienia ciąży pozamacicznej. Zestaw objawów tej choroby jest znacznie większy u pań, gdyż obejmuje on:

  • ból i pieczenie podczas wizyt w toalecie,
  • ból podczas seksu,
  • występowanie krwawienia poza porą miesiączki,
  • wysoką temperaturę,
  • nudności,
  • krew w wydzielinie z pochwy.

U mężczyzn natomiast występują zazwyczaj ból przy oddawaniu moczu i pojawienie się ropnej wydzieliny w cewce moczowej. Objawy rozpoczynają się tu od 5 do 7 dni od chwili, kiedy zostaliśmy zarażeni.

Drugim przykładem jest kiła. W tym wypadku okres rozwoju choroby jest znacznie dłuższy bo może trwać nawet do miesiąca. Charakteryzuje się ona powstaniem twardego zgrubienia, które w miarę rozwoju zamienia się w postać wrzodów. Zarażonym tą bakteriom osobom może także towarzyszyć tzw. powiększenie węzłów chłonnych, bezpośrednio informujące nas o infekcji organizmu.

Trzecim przykładem jest w tym przypadku chlamydia. Najbardziej podstępna z całej trójki, gdyż nie posiada objawów zewnętrznych, a jedynie wewnętrzne jak np. zapalenie przydatków jajników. Czasami, kiedy choroba już się bardzo rozwinie, może dojść do ropnych upławów, dyskomfortu podczas korzystania z toalety oraz krwawienia po przebytym stosunku. Czasem spotyka się tu również gorączkę i mdłości. Choroba ta nieleczona właściwie lub zignorowana może wywołać w naszym organizmie dalsze komplikacje, jak np. zapalenie trzustki, pęcherzyka żółciowego, stawów oraz astmę oskrzelową.

Grzyby i pasożyty

Do innych przyczyn chorób wenerycznych należą także grzyby i pasożyty. Te pierwsze wywołują chorobę znaną pod nazwą kandydoza (inaczej zwana drożdżycą narządów płciowych). Podczas jej występowania pojawia się ból, pieczenie oraz mleczne naloty na błonach śluzowych. Do tego możne dojść także świąd, jednak leczenie jej nie jest skomplikowane i ogranicza się do do-miejscowej aplikacji leków.

Pasożyty natomiast odpowiedzialne są za tzw. rzęsistkowicę. Jej rozwój przez długi czas przebiega bezobjawowo, a po ujawnieniu istnieje ryzyko zapalenia układu moczowego oraz pochwy. Każda choroba weneryczna nie poddana leczeniu może skutkować dodatkowymi problemami zdrowotnymi. Ich niebezpieczeństwo wzmaga się ponadto, gdy zarażona kobieta zajdzie w ciążę. Warto więc stosować badania profilaktyczne.

Materiał napisany przy współudziale specjalisty Dermatolog-Hrab.pl