Tuż po nosie bywają najczęstszym źródłem kompleksów. Bywają za duże, za małe, odstające... Uszy martwią kobiety, martwią mężczyzn. Rokrocznie tysiące osób poddaje się otoplastyce – zabiegowi korekty uszu. Kształt, rozmiar, położenie uszu względem czaszki jest warunkowane genetycznie i jako takie nie poddaje się modelowaniu, nawet w okresie rozwoju. Jeśli natura obdarzyła nas takim a nie innym wyglądem aparatu słuchu, by zmienić jej wyrok musimy odwołać się do skalpela. Uspokajamy bojaźliwych, nie jest to ani skomplikowana operacja, ani aż tak bolesna.
Szczodrość natury jeśli idzie o uszy nie cieszy nikogo. W takich sytuacjach należy odwiedzić specjalistyczną klinikę zajmującą się chirurgią plastyczną i odbyć wstępną rozmowę z chirurgiem plastycznym bądź otolaryngologiem. Dziś już nie jesteśmy skazani na pogodzenie się z losem i życie z różnymi mało śmiesznymi przydomkami. Już Starożytni, jakże by inaczej, poddawali operacjom korygującym ten narząd. Za miejsce narodzin otoplastyki uznaje się starożytne Indie, gdzie jako pierwszy rekonstrukcji tego organu miał dokonywać Sushruta. Estetycznie niedoskonałe uszy to problem średnio co piątego mężczyzny i co szóstej kobiety. Wszyscy jednak przeżywają w zakamarkach swoich świadomości istne katusze. Dzieci, rówieśnicy potrafią do tego przyłożyć swoją rękę. Sprawa nie jest jednak przegrana i nie wymaga dojrzałości. Operacji korekcji odstających uszu mogą być poddani bardzo młodzi ludzie – wiek sześciu lat jest minimalną granicą jaką należy osiągnąć. Pamiętajmy, że otoplastyka jest zabiegiem chirurgicznym i jako taki zawsze wiąże się z pewnym ryzykiem. Wprawdzie w tym przypadku jest ono znikome, ale należy je uwzględnić, dlatego zabieg wykonany być powinien w sprawdzonej i renomowanej klinice chirurgii plastycznej.
Efekt jest stały i to najbardziej wynagradza poniesiony koszt finansowy i ból. Stawki w przypadku korekcji uszu nie są szczególnie wygórowane. Zamykają się średnio w przedziale od dwóch do czterech tysięcy złotych. W zależności od stopnia skomplikowania zabiegu. Wykonywany jest przy znieczuleniu miejscowym, więc w trakcie jego trwania nie napotkamy bólu na swej drodze. Gojenie się ran, zdjęcie szwów zazwyczaj odbywa się już po szczęściu, dziesięciu dniach od operacji. Ból pooperacyjny nie jest możliwy do wyeliminowania, ale współczesna farmakologia jest w stanie sobie z nim bardzo skutecznie poradzić. By szybko powrócić do pełnej formy należy tylko przestrzegać podstawowych zasad. Uszy nie mogą być wystawione na działanie niskich jak i wysokich temperatur, silnych wiatrów. Musimy odpoczywać i niewskazane jest uprawianie jakichkolwiek sportów. No chyba, że mamy na myśli szachy, bądź brydża.
Sam zabieg korekcji uszu nie trwa dłużej niż kilka godzin, wliczając w to przygotowanie pacjenta do operacji. Długość samej operacji rzadko przekracza sześćdziesiąt minut. Tyle co lekcja z przerwą, więc dla dzieci to dość umiarkowanie długi czas. Dla doświadczonych chirurgów to oczywiście dość banalna praca. Eliptyczne nacięcie tylnej części małżowiny usznej rozpoczyna operację. Odsłonięte chrząstki modeluje się poprzez nacięcia bądź amputacje małych fragmentów. Nie ma obawy jednak, że pozbywając się odstających uszu nabawimy się blizny przypominającej status ante. Konieczne nacięcia są maskowane przez fałdę skóry.
Wśród wszystkich zabiegów i operacji plastycznych otoplastyka należy do tych najprostszych, najmniej ryzykownych. Efekty rzadko też odbiegają od przyjętych założeń i proponowanych pacjentom rozwiązań. O ile na przykład operacje piersi czasami pozostawiają paniom cień wątpliwości, o tyle zoperowane uszy od razu poprawiają nastrój i samoocenę. Niski koszt, minimalne ryzyko i efekt psychologiczny to przemawiające do wielu osób argumenty. Chętnie dajemy się im przekonać, bowiem warto zapewnić sobie lepsze samopoczucie na całe życie.
