Zespół cieśni nadgarstka - leczenie chirugiczne

Zespół cieśni nadgarstka, czyli ZCN to przypadłość, która najczęściej dotyka kobiet. Jest to zaburzenie działania nerwu pośrodkowego w wyniku stałego, przewlekłego ucisku. Przyczyny zespołu mogą być różne. Mogą mieć podłoże anatomiczne, fizjologiczne lub nawet stanowić uboczny efekt codziennych czynności.

Do najczęstszych przyczyn fizjologicznych należą:

• Neuropatia cukrzycowa,
• Nawracające stany zapalne, w tym reumatoidalne zapalenie stawów,
• Niedoczynność tarczycy,
• Otyłość.

Przede wszystkim jest to jednak wynik wielogodzinnych, codziennych, powtarzalnych czynności, wykonywanych dłonią.

Najczęstsze objawy cieśni nadgarstka to:

• Drętwienie palców: kciuka, środkowego i wskaziciela
• Nocne bóle dłoni
• Obrzęki, opuchlizna dłoni.

W miarę postępowania choroby, wykonywanie codziennych czynności jest coraz bardziej utrudnione i bolesne, aż pacjent dochodzi do skrajnego momentu, w którym może dojść do ograniczenia wykonywania jakichkolwiek czynności wręcz do zera. Najbardziej skuteczną metodą na tego typu dolegliwość, jest operacja cieśni nadgarstka.

Zespół cieśni nadgarstka - zabieg operacyjny

Przed zabiegiem należy udać się do lekarza specjalisty, celem potwierdzenia diagnozy. Lekarz dokonuje wywiadu oraz serię badań. Są to albo proste testy manualne, lub testy, badania z wykorzystaniem urządzeń, których zadaniem jest zbadanie szybkości przewodnictwa nerwu (elektromiografia).

Testy manualne, które pomagają w potwierdzeniu choroby to:

• Test Phalena,
• Odwrócony test Phalena,
• Test Tinela,
• Test opaski uciskowej.

Jednym z etapów przygotowawczych do operacji, jest wykonanie specjalistycznych badań laboratoryjnych. Warunkiem przystąpienia do operacji, jest stan zdrowia pacjenta. Przed ustaleniem terminu zabiegu, pacjent musi wyleczyć wszelkie stany zapalne, oczywiście pod kontrolą lekarską. Standardowo na sześć godzin przed operacją, pacjent musi powstrzymać się od picia i jedzenia.

Leczenie zespołu cieśni nadgarstka metodą otwartą

Zabieg wykonywany jest pod narkozą całkowitą, czyli znieczuleniem całkowitym lub w znieczuleniu miejscowym. W trakcie zabiegu chirurg wykonuje niewielkie nacięcie w okolicy nadgarstka (na nasadzie dłoni), a następnie przecina włókniste pasma tkanki, które uciskają na nerw. Cięcie może mieć długość nawet czterech centymetrów, jeśli istnieje potrzeba usunięcia tak zwanej zapalnej ziarniny. Jeśli zabieg ma polegać jedynie na przecięciu pasm wiązadeł, cięcie ma maksymalnie długość półtora centymetra. Powrót do pełnej sprawności trwa około trzy miesiące.

Zespół cieśni nadgarstka - metoda endoskopowa

Inną metodą zabiegu, jest metoda endoskopowa. Pierwszą zaletą zastosowania endoskopu, jest znacznie krótszy czas zabiegu. Zabieg trwa jedynie kilka minut. Chirurg wykonuje malutkie nacięcie, przez które wprowadza minikamerę, która jest połączona z nożem. Rekonwalescencja jest znacznie krótsza niż po tradycyjnej metodzie. Na koniec lekarz zakłada na ranę szwy, które są usuwane zazwyczaj dwa tygodnie po zabiegu.

W trakcie rekonwalescencji:

1. Pacjent może odczuwać ból, który może zniwelować stosując doustne leki przeciwbólowe.
2. W operowanym miejscu może wystąpić opuchlizna, obrzęk.
3. Przez kilka kolejnych dni po zabiegu, pacjent powinien nosić operowaną rękę na temblaku.
4. Pacjent powinien wykonywać regularne ćwiczenia palców. Celem ćwiczeń jest przeciwdziałanie ich sztywnieniu.

Powikłania po operacji cieśni nadgarstka występują bardzo rzadko. Niemniej jednak mogą się zdarzyć. Może wystąpić:

• Zakażenie
• Nadmierne krwawienie po zabiegu
• Drętwienie dłoni
• Uszkodzenie nerwów
• Trudno gojące się blizny
• Zespół algodystroficzny (efektem jest piekący ból o charakterze długotrwałym)